Genootschap van Anneke Mossel vzw
Het Genootschap van Anneke Mossel werd opgericht in 1996 om de kennis van het cultureel erfgoed, de plaatselijke geschiedenis en de folklore van Antwerpen Linkeroever te bevorderen. Dit proberen ze te bereiken door mee te doen aan culturele manifestaties en reuzenstoeten te organiseren of eraan deel te nemen, zowel in binnen- als buitenland. Zelf proberen ze mensen samen te brengen op hun grote mosselfeest, maar ook op ledenfeesten en hun quiz. Zij proberen Sint-Anneke en het belangrijke stukje Antwerpse geschiedenis dat eraan vasthangt, levendig te houden.
Contact: André Van der Borght , Luc George
E-mail: [email protected]
Website: www.annekemossel.be
Contact: André Van der Borght , Luc George
E-mail: [email protected]
Website: www.annekemossel.be
Reus: Anneke Mossel
Afmetingen (bij benadering):
Hoogte: 3m50
Materialen:
Onderstel met 6 luchtbandjes, metalen onderrok, rieten lichaam, hoofd in papier maché op kippengaas. Het hoofd werd afgewerkt met kneedbaar hout.
Rijdt op wieltjes
Verhaal:
In de jaren 1880-1930 waren mosselen een geliefde lekkernij op Sint-Anneke. Ongeveer 80 huizen van de toenmalige dorpskom waren een eethuis, met op het menu een goede pot mosselen. Op de dijk stonden de“Mosselwefkes” aan de Scheldekaai te wachten met hun hand- en hondenkarren. Ze riepen naar de bezoekers die er met de overzet aankwamen. Bij deze mosselleursters was het traditie om mosselen voor 5 cents te verkopen: de klant mocht er zoveel rauwe mosselen opeten als hij wou totdat hij een hoestbui kreeg (meestal reeds na enkele stuks door het zout).
De reuzin Anneke Mossel verpersoonlijkt één van deze Mosselwefkes en wordt sinds 1999 vergezeld van een groepje dames, gekleed als Mosselwefke.
Hoogte: 3m50
Materialen:
Onderstel met 6 luchtbandjes, metalen onderrok, rieten lichaam, hoofd in papier maché op kippengaas. Het hoofd werd afgewerkt met kneedbaar hout.
Rijdt op wieltjes
Verhaal:
In de jaren 1880-1930 waren mosselen een geliefde lekkernij op Sint-Anneke. Ongeveer 80 huizen van de toenmalige dorpskom waren een eethuis, met op het menu een goede pot mosselen. Op de dijk stonden de“Mosselwefkes” aan de Scheldekaai te wachten met hun hand- en hondenkarren. Ze riepen naar de bezoekers die er met de overzet aankwamen. Bij deze mosselleursters was het traditie om mosselen voor 5 cents te verkopen: de klant mocht er zoveel rauwe mosselen opeten als hij wou totdat hij een hoestbui kreeg (meestal reeds na enkele stuks door het zout).
De reuzin Anneke Mossel verpersoonlijkt één van deze Mosselwefkes en wordt sinds 1999 vergezeld van een groepje dames, gekleed als Mosselwefke.
Reus: Prins Langoustian van Labardonia
Afmetingen (bij benadering):
Hoogte: 3m58
Materialen:
Onderlijf in metaal in twee halve cirkels. Het bovenlichaam heeft een hoofd van twee componenten polyester.
De rok wordt op een cirkelvormig onderstel met 6 ballonwieltjes geplaatst.
Rijdt op wieltjes
Verhaal:
Reus Langoustian werd gemaakt ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het asielcentrum van het Rode Kruis Antwerpen Linkeroever. Op 19 november 2008 werd hij daar gedoopt. Hij is mascotte voor dit centrum en vraagt aandacht voor de vele mensen in de wereld die op de vlucht zijn voor onheil.
Prins Langoustian is gevlucht uit zijn thuisland Labardonia, weg van vervolging en oorlogsgeweld. Zijn ouders en familie werden vermoord tijdens een inval van de gruwelijke Graaf Gambarone uit het buurland Abalonia. Als asielzoeker kwam hij in België terecht en verbleef hij tijdelijk in het opvangcentrum Linkeroever. Na grondig onderzoek door de bevoegde diensten in de loop van 2009, heeft hij het statuut van vluchteling toegekend gekregen. Hij heeft zich op Linkeroever gevestigd.
Hoogte: 3m58
Materialen:
Onderlijf in metaal in twee halve cirkels. Het bovenlichaam heeft een hoofd van twee componenten polyester.
De rok wordt op een cirkelvormig onderstel met 6 ballonwieltjes geplaatst.
Rijdt op wieltjes
Verhaal:
Reus Langoustian werd gemaakt ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het asielcentrum van het Rode Kruis Antwerpen Linkeroever. Op 19 november 2008 werd hij daar gedoopt. Hij is mascotte voor dit centrum en vraagt aandacht voor de vele mensen in de wereld die op de vlucht zijn voor onheil.
Prins Langoustian is gevlucht uit zijn thuisland Labardonia, weg van vervolging en oorlogsgeweld. Zijn ouders en familie werden vermoord tijdens een inval van de gruwelijke Graaf Gambarone uit het buurland Abalonia. Als asielzoeker kwam hij in België terecht en verbleef hij tijdelijk in het opvangcentrum Linkeroever. Na grondig onderzoek door de bevoegde diensten in de loop van 2009, heeft hij het statuut van vluchteling toegekend gekregen. Hij heeft zich op Linkeroever gevestigd.
